شهرهای توریستی ایران و اماکن گردشگری

جاذبه های توریستی ایران و اماکن گردشگری ایران و معرفی شهرهای ایران

شهرهای توریستی ایران و اماکن گردشگری

جاذبه های توریستی ایران و اماکن گردشگری ایران و معرفی شهرهای ایران

هیئت کوهنوردی

کوه‌های گهواره
ناحیه چین‌های زاگرس

گهواره در میان رشته کوه‌های زاگرس قرار دارد که در غرب و جنوب ایران امتداد دارد؛ که حاصل از برخورد دو صفحه تکتونیکی اوراسیا و عربستان است.

از کوه‌های معروف این شهر هم می‌توان به قلعه قاضی-بزه هو (بزه هو)-تاش که و نام برد اطراف این شهر همانند دهانه آتشفشان می‌باشد بطوریکه شهر میان کوهستان محاصره شدهاست. عمده پوشش این کوه‌ها را جنگلهای بلوط تشکیل می‌دهند
نام     موقعیت     ارتفاع     رشته کوه
قلعه قاضی     شمال شرق گهواره     ۲۳۷۰ متر[۲۳]     رشته کوه زاگرس
بزه هو     جنوب غربی گهواره     ۱۹۳۰ متر[نیازمند منبع]     رشته کوه زاگرس
قته بالیله     جنوب شرقی گهواره     - متر (تقریبی)[نیازمند منبع]     رشته کوه زاگرس
کوه قلعه قاضی

کوه قلعه قاضی در شمال شرق گهواره قرار دارد ارتفاع آن ۲۳۷۰متر می‌باشد. قلعه قاضی در میان لقیهٔ کوه‌ها در نقطه‌ای استراتژیک قرار دارد بگونه‌ای که بر محیط پیرامون خود دید کاملی دارد. شکل ظاهری قله کوه شبیه به یک قلعه می‌باشد. داستانهایی در بین مردم وجود دارد که در زمان ساسانیان فرماندهی بنام قاضی در این منطقه و قلعه وجود داشته که وجود این فرمانده مقتدر خار چشمی بوده برای دشمنان این آب و خاک. از آنجا که بسیاری از ابنیه‌های تاریخی و.. . در قله این کوه آثاری از بناهای تخریب شده قدیمی به چشم می‌خورد که بعد از سالیان سال هنوز هم آثاری از ساروج در آنها به چشم می‌خورد[۲۴]
نمایی از باغهای اطراف و ناهمواری‌های اطراف -کوه قلعه قاضی
کوه بزه هو
Panorama of city with mixture of five to ten story buildings
نمایی از کوه بزه هو شهر گهواره
کوه قته بالیله
Panorama of city with mixture of five to ten story buildings
نمایی از کوه قته بالیله شهر گهواره
مراتع و جنگلداری

بخش گهواره با ۷۷۲۵۰ هکتار جنگل و ۱۶۷۲۵ هکتار مرتع یکی از بخش‌های غنی از منابع طبیعی در استان کرمانشاه و مرکز اصلی طرح صیانت از جنگل‌های زاگرس در استان کرمانشاه است که نشان دهنده غنی بودن منطقه گهواره از منابع طبیعی است.
نمونه‌ای از برگ و میوه درخت دار مازور

در جنگلها و مراتع اطراف گهواره گونه‌ای از درختچه‌های بلوط به وفور یافت می‌شود که به آن دار مازو گفته می‌شود این نوع از بلوط از شمالغربی زاگرس شروع شده و تا گهواره ادامه پیدا می‌کند و پس از این منطقه بصورت پراکنده در سایر مناطق مانند لرستان دیده می‌شود.[۲۵]

در سالهای اخیر برای جلوگیری از قطع درختان مراتع و جنگلهای اطراف گهواره از سوی روستاییان که به عنوان سوخت از آن استفاده می‌کنند توزیع آبگرمکن‌های خورشیدی در این روستاها صورت گرفته است که فشار روی جنگلها را کاهش می‌دهد.[۲۶]

در سالهای اخیربرای صیانت از منابع طبیعی و حفظ محیط زیست طرحهایی مانند کاشت نهال بلوط در مراتع و جنگلهای حاشیه ای شهر گهواره توسط نهادها و سازمان های مختلف نظیر آموزش و پرورش با همکاری مردم و دانش آموزان انجام شده است.[۲۷]
نگارخانه مراتع گهواره

    درختی کهنسال درگهواره

    برگهای زیبای بلوط-دار مازور

بلایای طبیعی
سیل

آب شرب گهواره از طریق رودخانه توت شامی تأمین می‌شود. در سالیان اخیر با بارش باران و طغیان این رودخانه خطوط انتقال آب گهواره دچار شکستگی شده است؛ و به زیر ساخت‌های شهری خساراتی وارد کرده است؛ و باعث قطع آب شهروندان شده است.[۲۸]
زلزله

استان کرمانشاه یکی از استان‌های زلزله خیز ایران بشمار می‌رود. بنابر امار شبکه لرزه‌نگاری استان کرمانشاه، گهواره یکی از نقاطیست که بیشترین میزان لرزه در ان به ثبت رسیده است[۲۹] که بیشتر این زلزله تنها با تجهیزات لرزه‌نگاری قابل تشخیص بوده است. در سال ۱۳۸۷ بیشترین زلزله در استان کرمانشاه در اطراف گهواره رخ داده‌است که بنا به گزارش شبکه لرزه‌نگاری استان کرمانشاه تعداد ان ۲۳ مورد بوده‌است
بزرگان و افتخارات

گهواره از دیر باز جایگاه بزرگانی در عرصه ادبیات و موسیقی بوده است:
غلامرضا رشید یاسمی

    غلامرضا رشید یاسمی
    علی اکبر مرادی[۳۰]
    اسدالله فرمانی[۳۱]
    طاهر یارویسی

اماکن سطح شهر

لیست اماکن -پارک‌ها و ارگانهای سطح شهر گهواره
ردیف     مکان     مهمترین‌ها
۱     پارک ها     پارک کوهستان
لاله
۲     قبرستان ها     بالاجوب
بابا اسکندر
کاکی‌ها
۳     مراکز فرهنگی     کتابخانه عمومی نور گهواره
کانون پرورش فکری کودکان
۴     میدان ها     میدان امام علی
میدان ولایت
۵     مدارس و مهدها     مدرسه ابتدایی استاد شهریار (قدیمی‌ترین)
دبستان ابتدایی راه دانش
دبستان ابتدایی شهید دستغیب
مدرسه راهنمایی دخترانه بنت الهدی
مدرسه راهنمایی پسرانه شهید بهشتی
دبیرستان دخترانه حجاب
دبیرستان پسرانه امام علی
دبیرستان پسرانه امام خمینی
مدرسه شبانه‌روزی
مهدکودک شهید رجایی
۶     مساجد     مسجد امیرالمؤمنین گهواره
۷     بانکها و موسسات مالی     بانک ملی گهواره
بانک ملت گهواره
بانک کشاورزی گهواره
پست بانک گهواره
۸     اماکن مقدس     بابااسکندر
درخت دوازده امام
۹     ارگانهای نظامی     پاسگاه انتظامی گهواره
سپاه گهواره
۱۰     مراکز بهداشتی     مرکز بهداشت گهواره
درمانگاه گهواره
۱۱     اماکن قضایی     شورای حل اختلاف گهواره، دادگستری عمومی
۱۲     ادارات دولتی     اداره گاز گهواره
اداره برق گهواره
اداره آب گهواره
اداره آموزش و پرورش گهواره
تربیت بدنی گهواره
اداره منابع طبیعی گهواره
اداره پست گهواره
مخابرات گهواره
اداره جنگلداری و مراتع گهواره، کمیته امداد
۱۳     ورزشی     هیئت کوهنوردی گهواره

زرند

زرند
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
    این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آن‌را از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد.
زرند
زرند
کشور      ایران
استان     کرمان
شهرستان     زرند
بخش     مرکزی
نام(های) قدیمی     زراوند،زروند
سال شهرشدن     54
مردم
جمعیت     ۵۷،۷۴۹ نفر در سال ۱۳۹۰ [۱]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا     ۱۶۵۰ متر از سطح دریا
آب‌وهوا
میانگین بارش سالانه     ۱۴۰ میلی‌متر
اطلاعات شهری
شهردار     احمد محمدی
پیش‌شماره تلفنی     0342
زرند بر ایران واقع شده‌است
زرند
روی نقشه ایران
۳۰.۸° شمالی ۵۶.۵۸° شرقیمختصات: ۳۰.۸° شمالی ۵۶.۵۸° شرقی
برای دیگر کاربردها، زرند (ابهام‌زدایی) را ببینید.

زرند از شهرهای استان کرمان در جنوب شرق ایران است. این شهر مرکز شهرستان زرند است. جمعیت شهر زرند بنا بر سرشماری سال ۱۳۸۵ مرکز آمار ایران، بیش از ۵۴٬۷۴۵ نفر بوده‌است. فاصلهٔ شهر زرند تا کلانشهر کرمان ۷۵ کیلومتر است. این شهر در شمال غربی کلانشهر کرمان واقع شده‌است.

محتویات

    ۱ تاریخچه
    ۲ وجه تسمیه زرند
        ۲.۱ زراوند
    ۳ معرفی کلی
    ۴ آب وهوا واقلیم
        ۴.۱ موقعیت زمین شناختی
    ۵ صنایع
        ۵.۱ کارخانجات صنعتی مهم
    ۶ دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی
    ۷ مناطق دیدنی
        ۷.۱ روستاهای ییلاقی
        ۷.۲ رد پای دایناسورها
    ۸ سوغات
    ۹ جستارهای وابسته
    ۱۰ پیوند به بیرون
    ۱۱ منابع

تاریخچه

چنین برمی‌آید که زرند در سده‌های نخستین پس از ظهور اسلام یکی از بزرگ‌ترین و آبادترین شهرهای ایران مرکزی و جنوب شرقی بوده‌است؛ بدین معنی که در منطقهٔ کرمان که قسمت وسیعی از ایران کنونی را شامل می‌شده، زرند از ایالات حائز اهمیت به‌شمار می‌رفته‌است. یقیناً پیش از ظهور اسلام زرند دارای یک منطقه مسکونی پررونق بوده‌است. حتی نقل شده‌است مسجد جامع کنونی این شهر که بر جای مسجد جامع کهن و قدیمی بنا شده، در طول تاریخ ده‌ها بار تخریب و بازسازی شده‌است و قبل از اسلام آتشکده بوده که پس از اسلام، مانند بسیاری از آتشکده‌های ایران، به مسجد تبدیل گشته‌است.

یکی دیگر از اسناد مکتوب که کهن بودن شهر زرند را ثابت می‌نماید. جمله کوتاه یاقوت حموی جفرافی دان بزرگ اسلامی در قرن ششم و هفتم در کتاب معجم البلدان است که نگاشته: «زرند با حرکت فتحه در اول و دوم و نون ساکن و دال بدون نقطه شهری باستانی و بزرگ از شهرهای سرآمد کرمان است.» در دوران داریوش که کرمان مرکز یکی از ساتراپی‌ها بود، راه تجاری کرمان به خراسان از طریق زرند می گذشته است.

دلیل دیگر قدمت زرند، وجود تعداد زیادی از روستاها و دهکده‌های قدیمی در منطقه می‌باشد که اسامی آنها از لغات باستانی اشتقاق یافته است. ژنرال سر پرسی سایکس افسر معروف انگلیسی که در سال ۱۸۹۰ میلادی (۱۱۸ سال قبل) به ایران سفر کرده، در کتاب خود (هشت سال در ایران) می‌نویسد: ناحیه زرند در صفحات تاریخ از قرن دوازدهم میلادی به این طرف که به حیطه تصرف ملک دینار غُز درآمد سابقه دار است، در قدمت آن تردید نمی‌رود و چون محل تقاطع جاده‌های مختلف است بطور حتم در یک ایامی حائز اهمیت بوده است.

آنطوری که در متون تاریخی و جغرافیایی قدیم استنباط می‌شود، از سال ۳۰۰ تا آغاز سال ۶۰۰ هجری قمری یعنی از قرن ششم و هفتم زرند شهری بزرگ و با عظمت بوده است. در قرن چهارم دارای شش دروازه بوده و در پایان قرن ششم آنگونه که در جامع التواریخ حسنی آمده بین ۵۰ تا ۲۰۰٫۰۰۰ نفر جمعیت داشته است. در سال ۵۸۳ هجری ملک دینار شهر زرند را به عنوان مقر اصلی انتخاب می‌نماید. اما قدیمی ترین ذکری که بر جای مانده و مربوط به قدمت زرند می‌باشد سالهای ۵۶۹ یا ۵۷۲ هجری یعنی تقریباً ۸۴۰ سال پیش در زمان سلاجقه کرمان است که زرند از موقعیت نظامی ویژه‌ای برخوردار بوده است. در قرن چهارم ابو علی محمد ابن الیاس حاکم کرمان دژ و قلعه‌ای عظیم در حصار زرند ساخت و در زمان شاهرخ خان افشار زرندی که در زمان حکومت نادر شاه افشار حاکم کرمان بوده، چون از مردم زرند بشمار می‌آمد در عمران و آبادانی شهر خود تلاش درخور شایسته انجام داد. مهمترین نکته‌ای که در متون کتب مختلف تاریخی در مورد زرند آمده و شاید هم در سایر شهرهای استان کم تر بوده، شهرنشینی مردم این شهر پیش از اسلام است. تمام این گفته‌ها حاکی از اعتبار شهر به عنوان یک واحد جمعیتی با اهمیت و اقتصادی شکوفا در قبل از اسلام می‌باشد. بعضی از واژه‌های کنونی که هنوز هم در روستاهای اطراف زرند مانند: خیط، اسفند، جرجافک وجود دارد تاریخ شهرستان را به زمان‌های باستان قوت می‌بخشد. گذشته از این، گویا در دوران شاهان ساسانی در مرکز شهر، قلعه‌ای محاق در کنار خندقی ساخته می‌شود و اطراف شهر بوسیله برج و بارو محافظت می شده است.

بعد از اسلام یعنی از قرن چهارم هجری قمری به بعد، در متون تاریخ، از زرند به عنوان مجموعه‌ای از شهرهای ایالت یاد شده است. ابن حوقل در کتاب صورة الارض خود از زرند به عنوان شهری مستقل در شمال کرمان یاد کرده است. همین طور در سالهای ۳۰۰ قمری ابو الحسن ابراهیم اصطخری زرند را با نام شهر آورده است. بهرحال هر چه در کتب قدیم بیشتر نظر افکنده و تفحص کنیم، به کهن بودن شهر زرند بیشتر پی خواهیم برد.

اصفهان

شاپورآباد (برخوار)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شاپورآباد
کشور      ایران
استان     اصفهان
شهرستان     برخوار
بخش     حبیب آباد
نام(های) قدیمی     شاهفیروزاباد-شاهفورآباد
سال شهرشدن     ۱۳۹۰ اردیبهشت ماه
مردم
جمعیت     7500 نفر سال ۱۳۹۰[۱]
رشد جمعیت     9
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا     ۱۵۶۷ متر
اطلاعات شهری
شهردار     محقق
پیش‌شماره تلفنی     0314588
وبگاه     www.shapourabad.com
شاپورآبادنمادفرهنگ وتمدن
شاپورآباد بر ایران واقع شده‌است
شاپورآباد
روی نقشه ایران
۳۲.۸۴۳۹° شمالی ۵۱.۷۴۴۷° شرقیمختصات: ۳۲.۸۴۳۹° شمالی ۵۱.۷۴۴۷° شرقی

شهر شاپورآباد در بخش حبیب آباد استان اصفهان ایران قرار دارد.

این شهر در ۱۸ کیلومتری شهر اصفهان و در مرز کویر واقع است و آب و هوای گرم و خشک دارد و جمعیت این شهر در حدود ۷۵۰۰ نفر است. شغل بیشتر مردم شاپورآباد کشاورزی وخدمات می‌باشد. منبع آب کشاورزی این شهر آب زیرزمینی است که به علت برداشت بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی اکثر چاه‌های آن کم آب شده و سطح آب زیرزمینی افت شدیدی داشته‌است و به تبع آن کشاورزی از رونق افتاده و اکثر مردم از کشاورزی به کارگری تغییر شغل داده‌اند.
پیشینه

ماکسیم سیرو جهانگرد فرانسوی نویسنده کتاب "راه‌های تاریخی اصفهان" قدمت شاپورآباد را پیش از اسلام ذکر کرده‌است. مسجد جامع شاپورآباد (که به علت بی‌اطلاعی اهالی روستا تخریب شده‌است) و ارامگاه شاهفیروز گواه این مطلب هستند. نشانه‌هایی در مسجد جامع وجود داشته‌است که این مکان را به پیش از اسلام آتشکده مرتبط کرده است. آرامگاه شاه‌پیروز (که اهالی روستا آن را امامزاده می‌دانند)، برج کبوتر و برج دوقلو، خانه حاج علی آقا، تکیه و چند خانه قدیمی است، از آثار باستانی موجود در این شهر و بقایای قلعه درمیان در شمال شاپورآباد از آثار باستانی خارج از شهر هست.

شاپورآباد تا پیش از شهر شدن مرکز دهستان شاپورآباد بود. این روستا در۲۹اردیبهشت سال ۱۳۹۰ به عنوان یک‌صدمین شهر استان اصفهان شناخته شد و هومن شیروانیان به عنوان نخستین شهردار شهر شاپورآباد معرفی گشت.در سال 1393 شهرداری شاپورآباد با همراهی شورای محل اقدام به تخریب بناهای قدیمی وتاریخی نمود .به نظر می رسد ایجاد بناها و ساختمان جدید شهرداری درمکان مذبور از جمله اهداف این اقدام نسنجیده می باشد.
منابع

    «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران)، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بازبینی‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.

    ماکسیم سیرو. راه‌های تاریخی اصفهان
    اصلاحات تقسیماتی استان اصفهان.
    خبرگزاری فارس: یک‌صدمین شهر استان اصفهان افتتاح شد. بازدید: ۳ خرداد ۱۳۹۰.
    بلندا و جایگاه.

[نمایش]

    ن ب و

استان اصفهان
[نمایش]

    ن ب و

ایران شهرستان برخوار

جای‌های دیدنی

عنبران
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای دیگر کاربردها، عنبران (ابهام‌زدایی) را ببینید.
عنبران
عانبان
Anbaran-6.JPG
کشور      ایران
استان     اردبیل
شهرستان     نمین
بخش     عنبران
مردم
جمعیت     ۶٬۰۸۴ نفر[۱]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا     ۱۵۴۵ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه     ۱۵
روزهای یخبندان سالانه     ۴ ماه
اطلاعات شهری
شهردار     آقای قلی پور-آقای عبداللهی
پیش‌شماره تلفنی     ۰۴۵
عنبران بر ایران واقع شده‌است
عنبران
روی نقشه ایران
۳۸.۴۸۷۵° شمالی ۴۸.۴۳۱۹° شرقیمختصات: ۳۸.۴۸۷۵° شمالی ۴۸.۴۳۱۹° شرقی

شهر عَنبَران یکی از شهرهای شهرستان نمین واقع در استان اردبیل می‌باشد.

مردم عنبران به زبان تالشی و به لهجه عنبرانی صحبت می‌کنند.[۲]

محلات این شهر تشکیل شده‌است از سه روستای سابق عنبران بالا، عنبران پائین و امین جان یا به زبان محلی (امجون). عنبران بالا در گذشته پناهگاهی بوده برای چله‌نشینی درویشان وصوفیه. در محل امروزی عنبران پایین، زمین‌های کشاورزی و مراتع و چراگاه قرار داشته‌است که با گذشت زمان و کوچ عده‌ای از مردم عنبران بالا و روستاهای پیرامون به این منطقه روستای عنبران پایین شکل گرفته‌است.دین این شهراسلام و مذهب تسنن است
منابع

«نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه‌ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران)، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بازبینی‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.

    زبان و گویش‌های محلی اردبیل، تداوم بخش آداب و رسوم مردم استان | Azad Tabriz News

نشان درگاه     درگاه آذربایجان
[نهفتن]

    ن ب و

استان اردبیل
مرکز    
اردبیل
   
موقعیت استان اردبیل در ایران.

اردبیل.
شهرستان‌ها    
اردبیل • بیله‌سوار • پارس‌آباد • خلخال • سرعین • کوثر • گرمی • مشگین‌شهر • نمین • نیر
شهرها    
آبی‌بیگلو • اردبیل • اصلاندوز • بیله‌سوار • پارس‌آباد • تازه‌کند • تازه‌کند انگوت • جعفرآباد • خلخال • رضی • سرعین • عنبران • فخرآباد • کلور • کوراییم • گرمی • گیوی • لاهرود • مشگین‌شهر • نمین • نیر • هشجین • هیر
جای‌های دیدنی    
آبشار سردابه • آبشار شورشورنه (نمین) • آرامگاه شیخ صفی‌الدین • شهر یئری • بازار اردبیل • پیست اسکی آلوارس • سبلان • دریاچه شورابیل • دریاچه نئور • قالغانلو • خان‌کندی (گرمی) • سنگ‌نبشه ساسانی • غار هفت‌خانه • مجتمع آبدرمانی سرعین • موزه مردم‌شناسی اردبیل • جنگل فندقلو • پیست اسکی روی چمن جنگل فندقلوی نمین(اردبیل) • تفرجگاه بولاغلار • شیروان دره‌سی • چشمه آب گرم شابیل • قوتورسویی • منطقه گردشگری کپز • کهنه قلعه • پل معلق مشکین‌شهر • منطقه گردشگری ازناو • روستای گردشگری کزج • آبشار نره گر • آبشار دیز (خلخال) • اندبیل(خلخال) • حمام سنگی شهر گیوی • آبگرم گیوی

استان زنجان

قیدار (خدابنده)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از قیدار (زنجان))
قیدار، خدابنده
Khodabandeh.JPG
کشور      ایران
استان     زنجان
شهرستان     خدابنده
بخش     مرکزی
نام(های) دیگر     خدابنده
نام(های) قدیمی     قیدار پیغمبر
مردم
جمعیت     ۷۰٬۹۱۸
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا     ۱۹۹۷ متر
آب‌وهوا
میانگین بارش سالانه     ۳۵۰ میلی‌متر
اطلاعات شهری
پیش‌شماره تلفنی     ۰۲۴
وبگاه     ندارد
قیدار، خدابنده بر ایران واقع شده‌است
قیدار، خدابنده
روی نقشه ایران
۳۶.۱۱۴۷° شمالی ۴۸.۵۹۱۱° شرقیمختصات: ۳۶.۱۱۴۷° شمالی ۴۸.۵۹۱۱° شرقی
برای پیامبری به همین نام، قیدار نبی را ببینید.

قیدار ( به ترکی آذربایجانی: قئی دار) یکی از شهرهای ایران در استان زنجان است. این شهر مرکز شهرستان خدابنده است. جمعیت این شهر بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۰، برابر با ۳۰٫۲۵۱ نفر بوده‌است و زبان اهالی آن ترکی آذربایجانی است. [۱]

قیدار نام یکی از پیامبران بوده‌است که آرامگاهش در این شهر قرار دارد. او را فرزند اسماعیل و نیای سی‌ام محمد، پیامبر اسلام دانسته‌اند. در کتاب منتهاج البراعه تألیف میرزا حبیب‌الله هاشمی خویی و کتاب جلا العیون تألیف محمد باقر مجلسی نیز به همین منوال شجره قیدار نبی را به ابراهیم و آدم نسبت داده‌اند.[۲]

انتساب این بقعه به قیدار نبی با استشهاد ۶۵ نفر از علمای طراز اول مورد تأیید قرار گرفته‌است.[۲] این بقعه در زمان بلغار خاتون زن غازان خان تخریب و مجدداً در سال ۷۱۹ قمری احداث شد.[۲] در تاریخ ۱۳۱۹ قمری این بقعه توسط شخصی بنام امیر جهانشاه خان افشار مرمت شد.[۳]

یکی دیگر از جای‌های گردشگری قیدار غار کتله‌خور است. جدیداً در نزدیکی زرین رود غار جدید خشکی آبی بنام زرین غار کشف شده‌است که نیاز به توسعه داردو می‌تواند از مکانهای تفریحی قیدار باشد.

مردم ساکن این شهر ازحق زارعانه ملک برخوردارند و مستأجر اداره اوقاف و امور خیریه میباشندونقل وانتقالات ملکی در واقع انتقال اجاره است. در مورد صحت عقد وقف، مشخص بودن واقف ومشروعیت وی برای وقف، مقدار و نسبت و مشاع یاشش دانگ بودن وقف و.. دراین شهر اطلاعات مشخصی موجود نبوده ونیاز به توضیح وجود دارد.

از دیگر مکان های گردشگری قیدار می توان به کوه عالی قاپو، کوه علی پنجه و... اشاره کرد
منابع

پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران
«ضرورت توجه به آثار ارزشمند تاریخی و باستانی استان زنجان» ‎(فارسی)‎. وب‌گاه رسمی، ۱ فروردین ۱۳۸. بازبینی‌شده در دی ۱۳۸۶.

    وب‌سایت اختصاصی شهرستان خدابنده

    مختصات و ارتفاع

[نمایش]

    ن ب و

استان زنجان
[نمایش]

    ن ب و

ایران شهرستان خدابنده
نشان خرد     این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.